Duchowość Zgromadzenia

Centrum duchowości naszego zgromadzenia stanowi uwielbienie Serca Jezusowego przez miłość służebną. Założyciel o. Victor Braun streścił cel istnienia i zadania wspólnoty w czterech słowach: MIŁOŚĆ, UWIELBIENIE, ZADOSĆUCZYNIENIE I DZIĘKCZYNIENIE Najświętszemu Sercu Jezusa. Siostry kierowane miłością i przykładem Boskiego Serca spełniają uczynki miłosierdzia względem duszy i ciała ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb ludzi z środowisk robotniczych i najbiedniejszych. Zgromadzenie poświęcone Sercu Jezusa w duchu zadośćuczynienia pielęgnuje duchowość ofiarno-wynagradzającą. Żyjąc tą duchowością upodabniamy się do Chrystusa, który jest przykładem składania siebie w ofierze. Zgromadzenie stara się żyć w jedności kontemplacji i aktywnego życia. Siłę do pokuty i zadośćuczynienia czerpiemy z modlitwy, a szczególnie z codziennej Eucharystii. Jest to centralny punkt dnia i ukoronowanie wszystkich modlitw. Charakterystyczne w zgromadzeniu praktyki kultu Serca Jezusa to: czwartkowa Godzina Święta, w każdy piątek pogłębianie miłości i oddania się pokucie, adoracja Najświętszego Sakramentu, dążenie do osiągnięcia ducha metanoi i wynagrodzenia, odnawianie ślubów zakonnych w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, oraz nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny. Celem naszego życia jest szerzenie Chwały Bożej, szczególnie przez oddawanie czci Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, jak i osobiste uświęcenie członkiń przez wierne przestrzeganie przykazań, trzech ślubów zakonnych tj.: ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, oraz zachowywanie Reguły św. Augustyna i Konstytucji Zgromadzenia. Kto więc pragnie należeć do tej wspólnoty winien kierować się tą zasadą. To jest źródłem duchowej energii dla lepszego i radośniejszego przeżywania naszego życia zakonnego. Duch Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusa jest w zasadniczy sposób zakorzeniony w modlitwie i życiu wewnętrznym, ponieważ tylko na tej drodze można godnie czcić Najświętsze Serce Jezusa, zgłębiając Jego wewnętrzne bogactwo i upodabniając się do Niego przez konsekwentne naśladowanie Jego Miłości. Uwielbienie Serca Jezusowego nie polega tylko na samym poznaniu, lecz musi być wymodlone. Pomocne w pogłębianiu nabożeństwa ku czci Serca Jezusa są: Ewangelia wg św. Jana, Modlitwa Arcykapłańska Jezusa, Encykliki papieskie: 
1.     Encyklika Papieża Leona XIII Annum Sacrum – o poświeceniu się ludzi Najświętszemu Sercu Jezusowemu. (1899r) 
2.     Encyklika Papieża Piusa XI Quas Primas – ustanawiająca święto liturgiczne na cześć Chrystusa Króla. (1925r) 
3.     Encyklika Papieża Piusa XI Miserentissimus Redemptor – o powszechnym obowiązku wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Jezusa. (1928r) 
4.     Encyklika Papieża Piusa XII Haurietis Aquas – o kulcie Najświętszego Serca Jezusowego. (1956r) 
5.     Encyklika Papieża Franciszka Dilexit Nos – o miłości ludzkiej i Bożej serca Jezusa Chrystusa. (2024r) 
6.   Misterium paschalne Kard. Joseph Ratzinger - Misterium paschalne jako najgłębsza treść i podstawa kultu Serca Jezusowego.   
Założyciel naszego Zgromadzenia, o. Victor Braun, w zupełności zrozumiał posłannictwo, które Chrystus przekazał ludzkości poprzez św. Małgorzatę Marię Alacoque i chciał Zbawicielowi służyć w objawianiu miłości Jego Świętego Serca. „Miłość służebna” winna stać się pokutą i zastępczym zadośćuczynieniem sensu życia i apostolstwa. „Miłość, Dziękczynienie, Uwielbienie i Zadośćuczynienie Najświętszemu Sercu Jezusowemu” – to cztery filary Zgromadzenia. Wobec udręki tylu dusz, które w naszym czasie – odznaczającym się niepewnością i ubóstwem wiary – nie są w stanie znaleźć właściwej drogi, poznajemy, jak aktualne jest nasze posłannictwo. Siłę czerpiemy przede wszystkim z codziennej Eucharystii. Wiara w miłosierną miłość Boskiego Serca Jezusa daje nam odwagę żyć codziennie na nowo z otwartym sercem dla naszego posłannictwa. Wszystkie dziewczęta i kobiety, które chcą wstąpić do naszego Zgromadzenia powinny starać się o miłość do Najświętszego Serca Jezusowego. Siostry zgłębiają również ducha Niepokalanego Serca Maryi, którego uwielbienie według woli Boskiej stale jest pielęgnowane w Kościele i jest nierozdzielne z uwielbieniem jej Boskiego Syna. Nazywamy ją „Nasza Kochana Pani od Najświętszego Serca”. Przez Nią i zjednoczone z Nią mają dostać się do Serca Jezusa, nad którym Maryja ma taką moc. Maryja otworzy przed nimi skarby miłości i miłosierdzia, które to Serce w sobie zawiera. Nasze Zgromadzenie, ma w sposób szczególny we czci św. Józefa, jako czystego oblubieńca Maryi, żywiciela Jezusa, opiekuna Kościoła i patrona dobrej śmierci i tę cześć mamy za zadanie krzewić.