Celem naszego życia jest szerzenie Chwały Bożej, szczególnie przez oddawanie czci Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, jak i osobiste uświęcenie jej członkiń przez wierne przestrzeganie przykazań, trzech ślubów zakonnych tj.: ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, oraz zachowywanie Reguły św. Augustyna i Konstytucji Kongregacji. Kto więc pragnie należeć do tej wspólnoty winien kierować się tą zasadą. To jest źródłem duchowej energii dla lepszego i radośniejszego przeżywania naszego życia zakonnego.
Duch Kongregacji Służebnic Najświętszego Serca Jezusa jest w zasadniczy sposób zakorzeniony w modlitwie i życiu wewnętrznym. Ponieważ tylko na tej drodze można godnie czcić Najświętsze Serce Jezusa, zgłębiając Jego wewnętrzne bogactwo i upodabniając się do Niego przez konsekwentne naśladowanie Jego Miłości.
Uwielbienie Serca Jezusowego nie polega tylko na samym poznaniu, lecz musi być wymodlone. Pomocą w tym celu służą przede wszystkim: Ewangelia wg św. Jana, Modlitwa Arcykapłańska Jezusa, Encykliki papieskie:
- O czci Najświętszego Serca Pana Jezusa – Haurietis aquas – Papieża Piusa XII
- O poświęceniu Najświętszego Serca Pana Jezusa – Annum Sacrum – Leona XIII i Quas Primas – Piusa XI
- O wynagrodzeniu należnym Najświętszemu Sercu Pana Jezusa – Miserentissimus Redemptor – Piusa XI
Założyciel naszej Kongregacji, Ojciec Wiktor Braun, w zupełności zrozumiał posłannictwo, które Chrystus przekazał ludzkości poprzez św. Małgorzatę Marię Alacoque i chciał Zbawicielowi służyć w objawianiu miłości Jego Świętego Serca.
„Miłość służebna” winna stać się pokutą i zastępczym zadośćuczynieniem sensu życia i apostolstwa. „Miłość, Dziękczynienie, Uwielbienie i Zadośćuczynienie Najświętszemu Sercu Jezusowemu” – to cztery filary Zgromadzenia.
Wobec udręki tylu dusz, które w naszym czasie – odznaczającym się niepewnością i ubóstwem wiary – nie są w stanie znaleźć właściwej drogi, poznajemy, jak aktualne jest nasze posłannictwo.
Siłę czerpiemy przede wszystkim z codziennej Eucharystii. Wiara w miłosierną miłość Boskiego Serca Jezusa daje nam odwagę żyć codziennie na nowo z otwartym sercem dla naszego posłannictwa.
Wszystkie dziewczęta, które chcą wstąpić do naszej Kongregacji powinny się starać o miłość do Najświętszego Serca Jezusowego.
Siostry zgłębiają również ducha Niepokalanego Serca Maryi, którego uwielbienie według woli Boskiej stale jest pielęgnowane w Kościele i jest nierozdzielne z uwielbieniem jej Boskiego Syna. Nazywamy ją „Nasza Kochana Pani od Najświętszego Serca”. Przez Nią i zjednoczone z Nią mają dostać się do Serca Jezusa, nad którym Maryja ma taką moc. Otworzy przed nimi skarby miłości i miłosierdzia, które to Serce w sobie zawiera.
Kongregacja Służebnic Najświętszego Serca Jezusa, ma w sposób szczególny we czci św. Józefa, jako czystego oblubieńca Maryi, żywiciela Jezusa, opiekuna Kościoła i patrona dobrej śmierci i tę cześć mamy za zadanie krzewić.